‘Everythings Leads To You’ bij Nina Lacour
Hardcover, 312 pagina’s
Gepubliceerd: 15 mei 2014 bij Dutton Books for Young Readers
Genre: Romance, mysterie, hedendaagse
ISBN
0525425888 (ISBN13: 9780525425885)
Taal: Engels
Voorbeelden waar te krijgen in Nederland: bol.com, donner.com, eci.com
Samenvatting: “I want you to do something with the place. Something epic.” Een jonge getalenteerde set ontwerper, Emi, probeert haar weg te vinden in het competatieve Hollywood. Emi is een ware romanticus, maar haar echte relaties zijn een puinhoop. Een mysterieuze brief van een filmlegende brengt echter intriges met zich mee. Van de prijswinnende auteur van ‘Hold Still’.
Als je opzoek ben naar een mooi verhaal met meer diepgang dan je op het eerste gezicht zou denken over films, passie, liefde en in een zekere zin ook opgroeien, dan zit je met ‘Everything Leads to you’ goed. Toen ik dit boek aan het lezen was, was ik een beetje teleurgesteld. Online wordt dit boek veel geprezen als aanbeveling voor een lesbische young adults met een happy ending. Het tempo in dit boek ligt erg laag en er zit niet veel actie in, maar juist veel dialogen. Ik begon dit boek echt te waarderen toen ik het uit had, want als geheel is het een schitterend verhaal. Toen begreep ik pas wat de schrijver bedoelde.
Emi Price heeft een bevoorrecht leven, alles in haar leven zat haar mee. Een stage en later zelfs een baantje als decordesigner? Haar vrienden en familie konden haar erbij helpen. Een luxeappartement in Little Venice? Haar broer heeft er een en geeft Emi toestemming er tijdelijk in te wonen. Uit-de-kast-komen? Nooit een groot probleem. Aan het begin van het boek vond ik het soms irritant hoe perfect en onrealistisch haar leven was, maar aan het eind realiseerde ik me dat de schrijver dat ook zo bedoelde. Emi is soms verblind met haar eigen privilege en dat heeft effect op hoe ze de wereld ziet. Ze is een optimist die de wereld ziet als een film. Haar passie voor film en decor is hierdoor wel geweldig om te lezen en het druipt echt van de pagina’s af. Dit zorgt er wel voor dat wanneer Emi een brief vindt in een boedelverkoop, ze dit ziet als een mysterie, alsof het lot haar heeft uitgekozen voor haar veelbetekenend missie. Door het boek heen komt ze erachter dat het verhaal van Charoline en haar dochter Ava (aan wie de brief is geschreven) niet glamoureus en mysterieus is. Dit boek heeft dan wel een happy ending, maar het is nog steeds Emi’s ‘wake-up-call’ naar de realiteit van dingen. Van haar eigen talent als productiedesigner, tot haar beeld van Ava.
“Emi is soms verblind door privileges en dat heeft effect op hoe ze de wereld ziet.”
Niet wie je verwacht
Heb je weleens van de trope ‘Manic Pixie Dreamgirl’ gehoord? Een mysterieus en perfect meisje komt in het leven van de (vaak mannelijke) hoofdpersoon en lijkt alleen te bestaat voor de hoofdpersoon, vaak om hem een levensles te leren. Ava is een interessante variatie op die trope. In het begin lijkt het alsof Ava hieronder valt. Ava is de verloren kleindochter van een Hollywood Legende die om geheimzinnige redenen in een dakloze opvang woont en ook nog eens een talent voor acteren lijkt te hebben. Hoe dieper je in het verhaal komt, hoe meer je over Ava komt te weten en hoe meer Emi’s romantische maar onrealistische beeld van Ava wordt afgezwakt. Ava blijkt een gebroken persoon te zijn en dan niet op een manier die Emi makkelijk kan fixen. Emi realiseert zich door verhaal heen dat ze de echte Ava niet de ‘Manic Pixie Dreamgirl’ is die ze in haar hoofd had voorgesteld. Zoals ik eerder schreef: dit verhaal is Emi’s wake-up-call over hoe het leven geen perfecte film is.
Terwijl dit boek over het algemeen sloom is, creëert Nina Lacour wel wat memorabele scènes in dit boek die het zeker waard maken het te lezen. Scènes die precies alle emotionele snaren goed raken. Het tempo zorgt ervoor dat Emi’s denkbeelden, wereldvisie en gevoelens goed op papier komen. Op de momenten dat dit boek goed is, is het ook echt supergoed. Nina Lacour is fantastisch in bepaalde gevoelens; verdriet, gezelligheid, warmte, vastleggen op de pagina. Haar schrijfstijl heeft een goede balans tussen mooie zinnen, maar zonder te veel metaforen dat je geen idee hebt waar ze het over heeft. Het verhaal heeft wel te veel momenten, zoals Ava’s gehele verhaal. ‘Show don’t tell’ is het motto voor schrijvers en Nina Lacour vertelt het verhaal op bepaalde momenten meer dan ze het laat zien.
Seksualiteit als onderdeel
Dit verhaal is niet over uit-de-kast komen. Emi vraagt nooit af of ze op mannen valt, ze weet dat ze lesbisch en niemand geeft er negatief commentaar op. Haar seksualiteit speelt zeker een rol in het verhaal, maar het is ligt erg op de achtergrond. Emi valt gewoon toevallig op vrouwen, het is maar een klein deel van haar identiteit. Ze labelt zichzelf ook officieel nooit als ‘lesbisch’, ze zegt alleen dat toen ze een meisje voor de eerste keer kust ze realiseerde dat een kus zo moest voelen en heeft door het hele boek heen geen enkele mannelijke ‘love interest’.
“Op momenten dat het boek goed is, is het ook echt supergoed.”
Het feit dat Emi’s seksualiteit zo normaal wordt behandeld, is fijn en verfrissend om te lezen. Toch is dit niet een boek in een fantasiewereld waar homofobie niet meer bestaat, ook al zie je dat meer terug in Ava’s verhaal dan Emi. Als je dit boek dus alleen wil lezen voor de lesbische representatie, moet je realiseren dat het maar een heel klein onderdeel is van het verhaal, kleiner dan ik verwachte.
Dit boek is waarschijnlijk niet wat je ervan verwacht, maar nog steeds goed. Je moet wel geduld hebben voor het slome tempo. En je moet niet een superrealistisch verhaal verwachten want Emi leven is soms tot vervelends aan toe perfect. Desondanks is het door het overlappende thema, Emi’s en Ava’s slowburn romance en veel geweldige momenten toch een boek dat zeker je tijd waard is. Vooral als je een fan ben van films is dit een goed boek voor jou.
3,5/5 sterren door Judith van der Wouden
Over de auteur(s)
