Kimberly: Mijn goede voornemen

Ik ben Kimberly Jensma en ik ben panseksueel. Zo, dat is er uit. Het heeft een hele tijd geduurd voordat ik het kon én durfde te zeggen en daar ben ik kennelijk niet de enige in.

Het was helaas niet zo dat ik op een dag wakker werd en ineens wist dat ik panseksueel ben. In 2010 kreeg ik officieel een relatie met mijn vriendin, Leslie. Toen we elkaar het jaar daarvoor leerden kennen waren we beide in de veronderstelling dat we hetero waren. Het is nou eenmaal nog de norm. We voelden ons ook heus aangetrokken tot mannen. Na een jaar lang ‘beste vriendinnen’ te zijn viel het kwartje. We konden eindelijk aan elkaar en ook vooral aan onszelf toegeven dat wat wij hadden meer was dan een gewone vriendschap.

Hokjes die niet passen

Vervolgens waren we maandenlang ‘lesbisch’. Zo werden we door iedereen genoemd en dat namen we dus maar even voor lief. De hokjes ‘hetero’ en ‘homo’ zijn lekker overzichtelijk. Het heeft verbazingwekkend lang geduurd voordat we ons realiseerden dat we helemaal niet lesbisch waren. Langzaam maar zeker begrepen we dat je niet of alleen op vrouwen of op mannen hoeft te vallen, maar dat er veel meer opties zijn. Biseksualiteit was een zegen en we voelden ons eindelijk een beetje op onze plek.

Weer een aantal jaar later ontdekte ik de term ‘panseksualiteit’ per toeval op het almachtige internet. Mijn hart maakte een sprongetje: dit was het. Ik weet dat er mensen zijn die labels zien als iets overbodigs, maar hoe je het ook wendt of keert: we leven in een etikettenmaatschappij. Het was toch wel heel fijn om eindelijk een groep te vinden waar ik mezelf echt onder kon scharen.

Mijn vriendin en ik praten ontzettend veel, en graag, met elkaar maar gek genoeg hadden we nog nooit echt over panseksualiteit gesproken. Toen ik haar vertelde dat ik dit artikel ging schrijven vroeg ze me ’s avonds onder het genot van een glas wijn om uit te leggen waarom ik mezelf identificeer met de term en wat deze inhoudt. Hoe meer ik vertelde, hoe meer haar ogen begonnen te glinsteren. Het was prachtig om te zien dat ook bij haar het kwartje eindelijk viel.

Panseksualiteit

Na al deze fases zijn we nu eindelijk waar we horen te zijn. Waarom duurde het zo lang voordat we eindelijk begrepen dat we panseksueel zijn? Panseksualiteit is een seksualiteit waar je ontzettend weinig over hoort. Ayisigi Hale Gonel schreef er een paar jaar geleden het volgende over: “The existence and recognition of an attraction that accepts and includes all, however, embodies a tension with the way in which mainstream gender structures perceive identities, sexual orientations and acceptance.” Het blijkt ontzettend moeilijk om te begrijpen dat er ook mensen zijn die geen waarde hechten aan het binaire geslachtsmodel.

Het citaat van Ayisigi Hale Gonel komt uit ‘Pansexual Identification in Online Communities: Employing a Collaborative Queer Method to Study Pansexuality‘. In het artikel is te lezen dat de panseksuele respondenten meerdere termen gebruiken om hun seksuele identiteit te benoemen. Dit doen ze meestal vanuit strategische overwegingen. Als mij gevraagd wordt naar mijn seksualiteit ben ik ook nog steeds geneigd om te zeggen dat ik biseksueel ben. Dat roept al genoeg vragen en vooroordelen op. Zo is het bijvoorbeeld een ‘fase’ of zelfs een ‘smoes’, omdat ik niet toe durf te geven dat ik lesbisch ben. Van dat soort opmerkingen word ik sowieso giftig maar daar kunnen we het later nog wel eens over hebben. Eerst terug naar panseksualiteit.

Respondenten die deelnamen aan het onderzoek van Ayisigi Hale Gonel benadrukten de manier waarop binaire modellen op het gebied van seks en gender ingebed zijn in gemeenschappen (zelfs ook binnen de LHBTQIA+ gemeenschap). Panseksualiteit staat hiermee in contrast, omdat panseksuelen juist niet denken volgens het genderbinaire model. Pan- is tenslotte het Griekse voorvoegsel voor al; geheel.

Het probleem rondom panseksualiteit is dus tweeledig. Ten eerste: men is onbekend met de term. Daar lijken we zelf aan mee te werken, omdat we vaak andere termen gebruiken voor onze seksuele identiteit. Dit doen we omdat men onbekend is met de term. Zien we de vicieuze cirkel hier? Ten tweede: panseksualiteit druist in tegen het heersende genderbinaire model. ‘Niet normaal’ betekent vaak onbekend en onbekende dingen worden al gauw raar en eng gevonden.

Maar waar moeten we dan nu beginnen? Het lijkt mij een goed begin om mensen meer bloot te stellen aan het begrip panseksualiteit. Je kunt alleen begrip krijgen voor dingen die je kent namelijk. Daarom is mijn goede voornemen voor 2017 om voortaan niet meer te zeggen dat ik biseksueel ben, maar gewoon dat ik panseksueel ben. Als dat betekent dat ik tientallen keren uit moet leggen wat dat inhoudt, dan zij dat zo. Doen jullie mee?

Kimberly is een freelance journaliste die studeert aan de School voor Journalistiek. Ze geniet graag en vaak van bijvoorbeeld haar partner Leslie, muziek, wijn en open-minded mensen.

Over de auteur(s)

Kimberly Jensma

Kimberly Jensma

Schrijf mee

Wil jij helpen met het creëren van leuke content voor en door LHBT+? Bekijk hieronder onze vacatures.

Voorbinddiscours

Gastredacteur Laurie schrijft over het imago van de voorbinddildo nu en hoe dat door de eeuwen heen is veranderd.