Niet alle helden dragen een cape

Nadat haar partner mij vertelde dat zij het nooit zou begrijpen dat de liefde van haar leven geaccepteerd had haar ouders er waarschijnlijk nooit zouden zijn op de belangrijkste momenten in haar leven, was ik even stil. Niet omdat ik schrok van het antwoord, want het was mij ondertussen al bekend dat veel bi-culturele LHBT jongeren minder contact hebben met hun ouders vanwege hun geaardheid maar omdat het heel normaal was geworden om dit te accepteren.

Tijdens mijn gesprek met beide dames kwam naar voren dat zij beiden last hadden van stoornissen waarvan zij last ondervonden in hun dagelijks leven. Toen ik hen om uitleg vroeg, omdat dit een ver van mijn bed show was, legden zij mij dit met veel begrip uit. Ik wilde niet onwetend overkomen, dus ik vroeg ernaar. Ik ging in gesprek met ze en probeerde op deze manier meer te leren over dit onderwerp. Hier heb ik een les uit kunnen halen, als je iets niets snapt probeer het dan te snappen door het gewoon te vragen. Dit zou voor veel mensen veel misconcepties doen verdwijnen. Ondanks het feit dat ze last hebben van stoornissen en aandoeningen, houdt dit ze niet tegen om hun stempel te drukken in de emancipatie voor de Nederlandse bi-culturele LHBT gemeenschap. We weten onderhand dat niet alle helden een cape dragen.

Ondanks de tegenslagen die deze dames ondervinden, weerhoudt dit hen niet  om de wereld een mooiere plek te maken. Zij inspireren mij om mijn stem te laten horen. Mijn stempel drukt niet zo hard op de samenleving als dat van hen, maar ik probeer mijn steentje bij te dragen. Veel mensen kiezen ervoor om hun stem niet te laten horen, wat ik tevens ook begrijp. Veel van ons worden nog steeds nageroepen op straat. Zelfs in Amsterdam. Was Amsterdam niet een van de meest gay-friendly steden in de wereld? Ik voel mij niet altijd even veilig, maar dat betekent niet dat ik mij anders ga kleden. Dat betekent niet dat ik lager ga praten. Uit enthousiasme kan mijn stem vaak een aantal octaven omhoog springen. Ondanks het feit dat ik laatst ben uitgescholden voor, en ik quote, “vieze ziekte waar mensen aan sterven homo”, keek ik deze jongens aan. Het eerste wat er door mijn hoofd spookte was: en nu? Wat voor toegevoegde waarde heeft dit voor jou? Ik hield mijn mond, eigenlijk lach ik tegenwoordig om dit soort opmerkingen. Niet omdat ik dit grappig vind maar puur uit medelijden.

In het verleden hebben verslagen mensen gevochten voor onze rechten, denk o.a. aan Stonewall en laatst nog met de Hand-in-Hand march. Zelfs in 2017 is het nog nodig om te laten zien en horen dat LHBT mensen ook rechten hebben, dat wij ook mensen zijn en vooral dat onze gevoelens er ook toe doen. Ik denk eerlijk gezegd dat ik altijd zal moeten oppassen met mezelf zijn in bepaalde omgevingen, gewoon om mezelf te beschermen. Helaas is dit nou eenmaal de wereld waar wij in leven. Laten we alsjeblieft niet vergeten dat er mensen zijn die gestorven zijn voor onze rechten vandaag.

Wij vergeten soms nog de mensen te bedanken die vechten voor een stem, voor een geluid, voor gelijke rechten. Dus iedereen die op zijn of haar manier ervoor zorgt dat ik mag zijn wie ik graag wil zijn. Dank je wel, jullie inspireren mij. Dankzij strijders zoals jullie zal ik altijd mijn best blijven doen om ervoor te zorgen dat wij ons kunnen kleden zoals wij dat willen, dat wij mogen houden van wie wij willen en dat wij niet in angst hoeven te leven.

Ik wil een speciaal bedankje uitbrengen naar de twee dames die mij hebben doen inzien dat het niet uitmaakt wie je bent of waar je vandaan komt en dat je altijd een stem hebt. Je kiest er zelf alleen voor hoe je deze gebruikt. Zij weten wat welke gevolgen het voor hen kan hebben om te zijn wie zij zijn. Ik wil wel benadrukken, als je ervoor kiest om je stem niet te gebruiken, ben je niet laf. Leef en laat leven.

 

 

 

Over de auteur(s)

Ricky Mohabbat

Ricky Mohabbat

Schrijf mee

Wil jij helpen met het creëren van leuke content voor en door LHBT+? Bekijk hieronder onze vacatures.

Voorbinddiscours

Gastredacteur Laurie schrijft over het imago van de voorbinddildo nu en hoe dat door de eeuwen heen is veranderd.