Afgelopen vrijdag brengt Trans United in samenwerking met COC Amsterdam het rapport ‘Bi-culturele transgender mensen in de Amsterdamse samenleving’ uit. Het wordt aangeboden aan Jan-Bert Vroege, raadslid van D66 Amsterdam en woordvoerder van onder andere LHBT-Emancipatie. Het is het eerste rapport in zijn soort met exclusieve focus op (bi-culturele) transgender mensen.
Nationale onderzoeksinstituten als het CBS, Sociaal-Cultureel Planbureau of de Politie hebben geen specifieke data over transgender mensen. Laat staan Bi-culturele of gekleurde mensen binnen deze groep. Het rapport beveelt dan ook aan om ‘de aandacht te vestigen op kwantitatief onderzoek’ omdat ‘overige bronnen die kwantitatieve gegevens hebben over deze groep’ niet bestaan.
Het rapport kwam tot stand via een pilot van Trans United met COC Amsterdam dat begon in april 2016. In gesprekken met bi-culturele transgender mensen werden punten als financiële steun, rechten en de medische situatie besproken. Het rapport gaf een somber beeld van de dagelijkse realiteit van de doelgroep.
Huidige Situatie Transgender Mensen
‘Door het gebrek aan kennis van en informatie geraakt deze groep in een sociaal-economisch isolement,’ concludeert het rapport. ‘Biculturele transgender mensen hebben minder kans op werk en als ze werk hebben worden ze vaak gepest en gediscrimineerd. Ook worden transgender mensen vaak ontslagen op het moment dat ze hun fysieke transitie ingaan.’ Transgender Netwerk Nederland heeft daarom momenteel een lobby voor transitieverlof.
Het rapport uit onder andere kritiek over het gebrek aan kennis van psychologen van de Vrije Universiteit Medisch Centrum. Dit is waar velen van hen hun fysieke transitie ondergaan. ‘Biculturele transgender mensen hebben veel problemen met het beschrijven van hun gevoelens ten overstaan van de psycholoog van het genderteam omdat dit niet tot weinig voorkomt in hun cultuur,’ zo meldt het rapport. Doordat de psycholoog een andere culturele achtergrond heeft dan de patiënt ontbreekt er een sociaal-culturele sensitiviteit in het proces.
Een bevinding over de arbeidssituatie van de doelgroep is dat ‘velen werkloos zijn of noodgedwongen in de prostitutie zitten’. ‘In vele gevallen is bij bi-culturele of buitenlandse transgender mensen of mannelijke sekswerkers geen sprake van gedwongen prostitutie maar economische noodzaak,’ verklaart Vroege aan Expreszo. ‘Door gebrek aan diploma’s of papieren voor legaal verblijf zien zij sekswerk als enige mogelijkheid om in levensonderhoud te voorzien. We moeten meer doen om deze doelgroep in beeld te krijgen en hen mogelijkheden bieden om ook op andere manieren hun brood te verdienen.’
Discriminatie en zichtbaarheid
De werkgroep concludeert ook dat ‘transgender mensen onevenredig veel te maken hebben met discriminatie en geweld (fysiek en verbaal).’ Als er aangifte gedaan wordt, categoriseert de politie dit onder homofobie in plaats van transfobie. Hierdoor blijft de omvang van dit probleem onzichtbaar. Vroege laat weten: ‘Het Roze-in-Blauw team heeft frequent contact en overleg met diverse organisaties van en voor transgender mensen. Het wetsvoorstel van D66, PvdA en GroenLinks om discriminatie van trans- en intersekse personen expliciet te verbieden zal helpen om statistieken correcter te maken.’
De onzichtbaarheid van bi-culturele transgender mensen in onze hoofdstad suggereert een zorgwekkende positie van deze minderheidsgroep elders in het land. Het rapport benadrukt de ‘sociale en politie verhoudingen in Nederland’ die een ‘segregerende tendens’ laten zien. Toch vraagt het rapport om de potentie in de doelgroep te zien. ‘In de basis vertegenwoordigen biculturele Amsterdamse transgender mensen de psyche van de stad, namelijk biculturaliteit en seksuele diversiteit. In plaats van deze groep als kansarm en kwetsbaar te zien moet de kracht van deze groep benadrukt worden.’
Hier vind je een PDF versie van het rapport.
Over de auteur(s)
