De 5 beste boeken om Pride month mee te vieren

Fijne Pride-maand iedereen! Boeken vinden als je niet in het perfecte plaatje van een heteroseksuele knappe tiener past, is moeilijk genoeg. Of die boeken goed zijn is een tweede probleem. In het Nederlands is het bijna onmogelijk maar in het Engels is de representatie aan het groeien. Voor iedere Engels-lezende young adult fan die zin heeft om wat roze te lezen deze maand, hier is mijn top vijf! Deze lijst is wel erg subjectief, maar dit zijn mijn absolute favorieten die ik de laatste tijd heb gelezen. De genres van deze lijst zijn breed, dus hopelijk zit er iets tussen dat je interesseert. Allemaal hebben ze Female/Female-koppels in het spotlicht en zijn het own-voices*.

*Own-voices houdt in dat de identiteit van de auteur overeenkomt met de karakters. De boeken met biseksuele hoofdpersonen hebben bijvoorbeeld een biseksuele schrijver, net als de boeken met lesbische hoofdpersonen.

5. Kissing the Witch – Emma Donogue

(Korte verhalenbundel – HarperCollingPublisher – 228 pagina’s – 1997 – paperback en ebook te koop via bol.com)

Dit boek is een verzameling van sprookjeshervertellingen maar dan met een queer (of tenminste feministische) twist. Toen ik dit boek kocht, verwachte ik allemaal lesbische hervertellingen van sprookjes. Op het gebied van romantiek, was dit boek echter een beetje teleurstellend. Toch heb ik geen spijt van de aankoop. De verhalen in het boek zijn een tikje vreemd, maar ook interessant. Het zijn zulke verhalen waar je later nog wel eens aan terugdenkt, omdat ze zo bijzonder en apart zijn.
Mijn favorieten zijn de hervertelling van Repelsteeltje en Belle en het Beest. Allemaal volgen ze een bekend sprookje, verteld vanuit de eerste persoon. Elk verhaal dat volgt, is het verhaal van een kleiner karakter van het verhaal ervoor. Alleen de prinsessen zijn hierin niet allemaal een ‘damsel-in-distress’, hun Happily Ever After is niet altijd trouwen met de prins. Spoilers: Sneeuwwitje eindigt bijvoorbeeld met haar stiefmoeder, Assepoester met haar fee en Rapunzel met de vrouw die de toren voor haar bouwde. Het leeftijdsverschil tussen de koppels is wel groot, dus daar moet je geen problemen mee hebben.
De verhalen lieten mij nadenken over de natuur van de oorspronkelijke versie en wat er van vrouwen verwacht wordt. Vrouwen worden altijd verwacht te volgen, beschermt te worden, zorgzaam te zijn. De hoofdpersonen van deze verhalen vallen niet altijd onder deze normen. De schrijfstijl van dit boek is poëtisch en persoonlijk. Als je houdt van sprookjes en sprookjes wil lezen waarin heteroseksualiteit niet de norm is, is dit boek zeker aan te bevelen.

4. Not Your Sidekick – C.B Lee

(Science Fiction/Superhelden – Duet, an imprint of interlude press -283 pagina’s – 2016 – ebook via bol.com, paperback is moeilijk te vinden in Nederland, ik heb mijn paperbackversie via Amazon)

Soms vergeet je dat lezen, met alle zware en serieuze boeken die er zijn, ook nog leuk hoort te zijn. Dit boek is een vrolijk, licht leesboek, dat toch wat belangrijke onderwerpen aankaart. Het is een science-fiction boek over de biseksuele, half Chinese en half Vietnamese hoofdpersoon Jess en haar familie met superkrachten (die ze zelf niet heeft). Aan de ene kant is dit een erg jeugdig en voorspelbaar boek over vriendschap, superkrachten, stages, identiteit en eerste liefde met heel wat onschuldig flirten. Maar aan de andere kant is het een boek over een dystopie na een zware oorlog, met voedseltekorten en propaganda. Het gaat dieper in op het concept van een wereld met superhelden en hoe een wereld met een zwart-en-wit moraliteit in de realiteit ooit zou kunnen werken.
De hoofdpersoon is trots en uitgesproken biseksueel en heeft het ook over de problemen die bij haar seksualiteit komen kijken. Ze voelt zich bijvoorbeeld niet comfortabel in haar schools LGBT+ club omdat ze zich niet ‘gay’ genoeg voelt door haar biseksualiteit. Toch zijn er geen opgedwongen driehoeksverhoudingen om haar biseksualiteit te ‘bewijzen’: haar enige liefdesverhaal is met een meisje, Abby.
Vooral in het midden van het boek lijkt het plot haast op pauze te worden gezet om het liefdesverhaal genoeg aandacht te geven. Het is een schattige en lichte romance, met geen coming-out-angst behalve de ‘valt ze ook op meisjes’ vraag. Daarnaast is Jess niet de enige LGBT+ representatie in het boek: haar beste vriend Bells is een transgender persoon. Zijn identiteit wordt erg subtiel aangegeven, wat verfrissend is. (Je komt te weten dat hij transgender is doordat Jess bijvoorbeeld een opmerking maakt over zijn binder.) De enige zwakke delen van dit boek zijn het slome begin en de overduidelijke ‘plot twists’. Het is gewoon een feel-good boek , niets meer en niets minder. En soms heb je dat gewoon nodig.

3. Georgia Peaches and other Forbidden Fruit – Jaye Robin Brown

(Hedendaags –  HarperTeen –  420 pagina’s – 2016 – ebook en hardcover versie via bol.com)

Het wordt vaak gezegd: ‘Je bent meer dan je seksualiteit.’ En natuurlijk is dat waar, maar tegelijkertijd gaat het toch om een deel van je identiteit. Als je ‘out-and-proud’ bent, beïnvloedt dat je leven: met wie je omgaat, hoe je kleedt, hoe andere over je denken. In dit boek moet de lesbische Jo terug de kast in om de familie van haar stiefmoeder blij te maken. Het idee van een trots lesbisch hoofdpersoon die terug in de kast gaat, weerhield mij eerst van het lezen van dit boek. En ik heb daarmee een grote fout gemaakt, want dit boek is geweldig.
Dit boek gaat niet over zelfacceptatie: Jo respecteert zichzelf al lang. Ook al is haar vader een radio-priester, er is geen sprake van zelfhaat of onzekerheid bij Jo. Ze is zo schaamteloos in haar seksualiteit. Wanneer ze terug-in-de-kast-gaat is, is dat niet zonder voorwaarde. De deal die ze maakt met haar vader is namelijk dat ze een tienershow maakt om seksualiteit en geloof bespreekbaar te maken. Haar vertelstem is zo licht en grappig, ze voelt aan als een realistische tiener. En dan heb ik het nog niet eens gehad over de romance, want die heeft dit boek zeker. Het gaf me vlinders in mijn buik, liet me blozen, en zorgde er zelfs voor dat ik bijna moest janken. Het heeft een goede build-up, maar het is niet zo slowburn dat ze pas in het einde bij elkaar komen. Daarnaast voelde het ook echt als een romance: lesbische relaties in boeken voelen soms meer als sterke vriendschappen en dat geldt voor deze zeker niet. De side-characters voelen daarnaast realistisch en hebben een eigen persoonlijkheid. Ook de slechte stiefmoeder trope, wordt hierin vernietigd.
Dit boek is niet perfect en bij sommige dingen zet ik wel vraagtekens (veel van de kleinere lesbische rollen zijn slecht/problemen kunnen soms simpelweg worden opgelost met een gesprek). Maar het was voor mij een verademing om over zo’n trots en zelfverzekerd karakter te lezen in een boek met zo’n hoopvolle boodschap.

2. Of Fire and Stars – Audrey Coulthrust

(Fantasy – Braw + Bray – 289 pagina’s – 2016 –  ebook en hardcover versie via bol.com)

Dit boek voelt als zo’n cliché Young-Adult boek en daarom hou ik ervan. Prinses Dennaleila is uitgehuwd aan prins Thandilimon, om vervolgens verliefd te worden op zijn zus, prinses Mare. Alle plotpoints die normaal gesproken voor heteroseksuelen worden gebruikt, komen hierin terug, en het voelt nooit vreemd. Vijanden-tot-vrienden-tot-geliefde, good-girl-en-de-rebel, verboden-liefde-door-familieomstandigheden, het is allemaal aanwezig in deze goed geschreven romance die haast toevallig tussen twee meisjes plaatsvindt.
Het plot wisselt van point of view tussen Mare en Dennaleila en ze hebben duidelijk allebei hun eigen stem. De wereld waarin ze leven kent geen homofobie en dat merk je. Terwijl ik zelf voel dat heteroseksualiteit nog wel de norm is in deze wereld, is een vrouw die met een vrouw gaat of man met een man geen groot issue an sich. Het probleem met Mare en Dennaleila’s liefde is alleen dat Dennaleila eigenlijk is uitgehuwelijkt aan Mare’s broer. Behalve dat zijn er ook veel kleine achtergrond momentjes die laten zien dat homoseksualiteit niets bijzonders is in deze wereld. Van kleine opmerkingen die karakters maken, tot dat zelfs een van Dennaleila’s vriendinnen op het kasteel een vrouwelijke geliefde blijkt te hebben. Het plot buiten de romance om is redelijk. Er is een moordmysterie, magie, en er zijn politieke problemen. Magie in dit boek wordt bijna gebruikt als een soort metafoor voor homofobie in onze wereld. Mensen hier haten magie namelijk niet om een duidelijke reden. Op goodreads vonden mensen dit slecht geschreven, maar ik denk dat het expres was. De enige reden waarom mensen magie haten die wordt gegeven is namelijk religie, klinkt bekent? En magie is iets waar je mee wordt geboren, geen keuze. Het is niet het meest wereldschokkende plot en de worldbuilding kan wel wat uitgebreider, maar het verhaal is goed genoeg om je interesse vast te houden. De romance is voor mij wat dit boek op de tweede plaats zet. Het is een slowburn romance, dus – spoiler – ze komen pas heel laat in het boek samen.
Toch, ze krijgen de behandeling die vaak alleen de heteroseksuele koppels krijgen in boeken. Dat geeft dit boek een bijzonder plaats in mijn hart.

1. Far From You – Tess Sharpe

(Mysterie – Indigo – 314 pagina’s – 2014 – ebook, paperback en hardcover versie via bol.com)

Dit boek breekt je hart in een miljoen kleine stukjes, maar het is het waard. Dit boek is een achtbaan van emoties. Sophia, de hoofdpersoon, is de biseksuele ex-verslaafde anti-hero waarvan je niet wist dat je die nodig had in je leven. Ze is koppig en niet altijd de aardigste, maar toch sympathiek.
Sophia probeert de moord op haar beste vriendin Mina te verwerken en tegelijkertijd haar moordenaar op te sporen. De hoofdstukken wisselen af van het heden naar verschillende flashbacks: met elke flashback kom je meer te weten over de karakters en hun relaties. Hierdoor zijn de karakters allemaal prima uitgewerkt en voelt alles heel echt aan. Het zijn flashbacks van grote, levensveranderende momenten, maar niet alleen dat:  ook bijvoorbeeld minder belangrijke momenten zoals gesprekken die Mina en Sophia voeren over de hemel of hoe ze samen in de regen speelde. Alles in dit boek is geweldig uitgedacht en sluit mooi op elkaar aan. Sophia’s verslaving komt bijvoorbeeld door een auto-ongeluk waar Mina en haar broer, Trev, bij waren. Aan dit ongeluk houdt ze niet alleen een slecht been over, maar ook een verslaving aan pijnmedicatie. Trev, met wie Sophia in een soort-van driehoeksverhouding zit, voelt zich hiervoor verantwoordelijk. Dit soort dingen voegen een extra laag toe aan het verhaal.
Het LGBT+ aspect van dit boek is dat Mina lesbisch was en Sophia biseksueel is, en ze van elkaar hielden. In elke flashback, in elke gedachte van Sophia zie je dit terug. Je begrijpt de liefde tussen de twee, maar ook waarom het nooit een echte relatie werd. Ik las ooit dat een goede schrijver kan laten zien dat twee mensen van elkaar houden zonder ze ooit te laten zoenen en Tess Sharpe doet dat perfect. Terwijl ze maar één kus/seksscène hebben in het boek, is hun liefde voor elkaar zeer sterk en mooi geschreven. Ik denk dat iedereen die ooit een ‘bff’ heeft gehad wel een beetje nostalgie bij Mina’s en Sophia’s verhaal voelt. Terwijl je weet dat ze niet als koppel gaan eindigen: Mina is er immers niet meer, voel je toch de liefde en wat er tussen hun zou kunnen zijn, en juist dat maakt alles zo hartbrekend. 

Als je deze boeken ook gelezen hebt of iets over deze top te zeggen heb, ik ben op twitter bereikbaar op @judithvdwouden en via judithvdwouden@outlook.com. Als je me wil volgen op goodreads!

Over de auteur(s)

Manju Reijmer

Manju Reijmer

Schrijf mee

Wil jij helpen met het creëren van leuke content voor en door LHBT+? Bekijk hieronder onze vacatures.

Voorbinddiscours

Gastredacteur Laurie schrijft over het imago van de voorbinddildo nu en hoe dat door de eeuwen heen is veranderd.

LHBT+-gemeenschap
Column

Mis jij het ook?

In tijden van corona mist redacteur Charlotte het geborgen gevoel van omgeven zijn door de LHBT+-gemeenschap. Met deze column probeert ze verbintenis te zoeken met zichzelf, de gemeenschap, met jullie, met ons.

Lees verder »
Achtergrond

Pride, pinkwashing en regenboogkapitalisme

Deze maand begint de jaarlijkse internationale Pride-maand. In deze maand zullen veel bedrijven en organisaties hun logo’s op social media veranderen naar een regenboogvariant en zich profileren als lhbtqia+ vriendelijk. Maar zijn ze dat wel? In dit korte artikel legt hoofdredacteur Rocher uit wat pinkwashing en regenboogkapitalisme zijn, en geeft hij tips & tricks hoe je kan evalueren of een organisatie wel echt lhbtqia+ vriendelijk is.

Lees verder »